Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens
(1742)–Tannetge Kornelis Blok–
AuteursrechtvrijVoys Adieu myn lief nu wil ik gaen varen.Wat hoord men nu aen alle zijden,
Van Oorlog, vegten ende strijden,
De wereld schijnd aen alle kant,
Geheel in roer, men wil Holland;
Komt ons ter ooren,
Geheel verstooren,
En brengen in een droeven stant.
2. Want ons vyanden gaen verdrieten:
Den zegen Gods die wy genieten;
En dat Gods Kerk in Nederland,
Soo wel is in een goeden stant,
Waerom zy tragten,
Met al haer kragten,
Die uit te roepen aen allen kant.
3. Maer dog ons zonden zyn d’oorsaken
Van al de plagen die ons genaken,
Want Israel werpt het goet
Daerom zeyd onzen God zo moet,
Aldus vervolgen,
Haer te vervolgen,
En al haer vyanden met ‘er spoet
4. Waer zullen wy ons henen keere,
Nu als alleen tot u ô Heere!
Want by ons is geen hulp of kragt,
Tegen al ons vyanden magt;
Maer gy alleene,
Zijt Heer diegeene,
Waer van ons hulpe werd verwagt.
5. Gy zijt geweest ô Heer gestadig,
Onzen toevlugt en hebt genadig,
Ons ook bewaert aenziet u Heer!
Want ziet de vyand praelt nu zeer;
Dus te bestrijden,
Aen alle zijden,
Ia uyt te roepen is haer begeer.
6. Gedenkt my Heer hoe gy te vooren,
| |
[pagina 93]
| |
Ons voor u volk hebt uytverkoren,
En uyt de Spaensche dienstbaerheid,
Als uyt Egypten hebt uytgeleyt,
En zoo veel Iaren,
Hebt gaen bewaren,
voor ons vyanden haer boosheid
7. En dikmaels hebt gemaekt tot schanden,
Het boos voornemen van ons vyanden,
En tot een val al haer hoogmoet,
Want weer en wind ja eb en vloed,
Hebt gy als knegten,
Voor ons doen vegten,
‘t Geen ons van haer geweld behoed
8. En soud gy Heer ons nu verlaten,
En ons in handen van die ons haten,
Geven in zoo een wreed vyand,
Die niet en zoekt als moord en brand,
En daer en boven,
Ons zou beroven,
van ons Godsdienst en vryen stant.
6. En geen genaden zou betoone,
Ionge nog oud en zou verschoone,
Genadig God gedenkt daer aen,
Wat hy in Hollant heeft gedaen,
Moorden en Branden,
In onze Landen,
En alle Tyrannye beslaen.
10. Hierom ô Heer wilt ons ontfermen,
En u Kerke dog beschermen
Bouwtse die uwe regterhand,
hier zoo getrouwelijk heeft geplant,
Wilt haer verlossen,
Van al d’Vossen,
haer bederv’ aen alle kant.
11. Is ‘t dat gy ons belieft te plagen
En dat wy uwen toorne dragen:
Daer i[n] dat gy regtveerdig zijt,
Ons dan dog Vaderlijk kastijt,
Niet door de handen,
Van ons vyanden,
Daer zig haer boosheyd in verblijd.
12. Weest Heer jaloers over uwe Eere,
Laet haer niet over ons domineere,
En drijven met u Naam den spot,
Seggende waer is nu haer God,
Die haer betrouwen,
Was in ‘t benouwen,
Dus Heer weest ons een gunstig lot
13. Bewaerd ons dog voor dit verdruk
| |
[pagina 94]
| |
ken,
Laet deze aenslag wel gelukken,
Zegent den Edelen Vorst Nassouw,
Met al de Officiers getrouw,
En de Soldaten,
Die ‘t onzer baten,
Wagen haer lyf en leven nouw.
14. Geeft al het geen zy uytwerken,
Mag sijn tot welstant van u Kerken,
Op dat deselv’ in Nederland,
Beschermt door u sterke hand,
Mag altijd groeyen,
En lustig vloeyen,
En blijven in een goeden stant
15. En dat sy al die ons benijden
Mogen sien tegen wien dat zy strijden,
En dat geen aenslag zal bestaen,
Die tegen Holland werd gedaen,
Is dat zy Heere
Haer ook bekeere,
En vreese uwe Naem voortaen.
leert Sterve
Eynde van de liedtjes en Gedigten van Tannetge Cornelis Blok, gebooren in ‘t Land van Middelharnis, op den 3 Ianuary 1660. ende gestorven op de 5. Maert 1690.
Haer Stokregel die was, leert Sterve,
En dit had zy ook wel gedaen,
Het oogwit was op ’s Hemels Erve,
Want was met grooten troost omvaen.
Terwyl zy lag na ‘t eynden haekte.
Sy vol van Godes liefde blaekte,
Nu rust haer ziel in ’s Hemels schoot
En is bevryd voor d’eeuwige dood,
Nu mag ’s haer stemme vryelyk meng’len
In ‘t heylige Choor der zalige engelen,
Dat gun en geeft haer God hier na,
Te zingen in ‘t Nieuwe haleluhya.
Gedenkt te Sterve. M.D.K.
Eynde. |
|