Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens
(1742)–Tannetge Kornelis Blok–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Rosemond die lag gedonken.Daer was reden om te treuren,
Wanneer Adam quam ten val;
Maer daer moet ook vreugt gebeuren
Als dit God weer heelen zal,
En veel blijde tekens zend,
Schier waer menschen zijn bekend.
2. En gebruijkt dan zulke dingen,
| |
[pagina 76]
| |
Nu de menschen haer verstand,
Een exempel zonderlingen,
Zijn de Wijse uit Oostenland;
’s Hemels loop zy haer verslaen,
Daer zend God een teeken aen.
3. ‘t Geen ook neerstig waergenomen
Wierd van haer en boven dat,
Sijn zy uyt haer Land gekomen,
Tot Ierusalem in de Stadt,
En van daer na Bethlehem,
Alwaer dat zy vonden hem
4. Waerlijk die den Heer soeken,
Met een opregte heilig hert,
‘t Zy in wat voor werelds hoeken,
Hy van haer gevonden werd,
Als wy aen dees wijse lien,
Uijt het Oosten konnen zien.
5. Wel gelukkig die besteden,
Al haer wijsheid en verstand,
Om aen desen Vorst te vreden,
Ook te brengen offerhand,
En met een opregt gemoed,
Staeg na zin geboden doet.
6. Dat zig niemand in en beelde
Dat den Heer van ‘t wonder al,
In een Sodoma vol weelde,
Hem ook laten vinden zal,
Neen men moet te Bethlehem
Komen, aldaer vind men hem.
7. In het brooddhuis in zijn Kerke,
Daer men zijn geboden leert
Aldaer konnen wy bemerken
Dat hy nog wil zyn ge-eert
Ia daer merken wy gewis
Dat hy nog te vinden is.
8. Daer wil hy sijn gunst bewijsen,
Aen ons arme mensche snoot,
En ons na der zielen spysen,
Met dat levend hemels brood,
Met zyn woord dat heijlig Man
| |
[pagina 77]
| |
't Geen ons regt versaden kan
9. Wie daer dorst die zal hy laven,
Nijt de levende Fonteyn,
Mede deelen in ‘t gemeyn,
Want hy heeft gezeyt voorwaer,
‘k Ben in ‘t midden onder haer.
10. Sijn wy dan regt ondersaten,
Van des Konings Majesteyt
Soo en mogen wy niet laten,
Daer te komen en bereyd?
En te doen wat hy gebied;
Of wy zijn Vrienden niet.
11. Sien wy niet hoe dese lieden,
Komen uyt het Oostenland,
Onsen Zaligmaker bieden,
Seer eerbiedig offerhand,
Die niet regt en zijn geleerd
Hoe dat Christus dient ge-eert.
12. Dit moet zullie menschen strekken
Om ons overtuigt te staen,
Die ‘t zoo ligtelyk vertrekken,
Dat zy niet ter Kerke gaen,
Want dien tijd dient uytgekogt,
En Gods Rijk voor al gesogt.
13. Schoon hy meynd gy kond bemerke
‘t Sy in waerheid of in schijn,
Daer ‘er in des Heere Kerke,
Eenig argenisse zyn.
Stoot u daer soo veel niet aen,
Dat gy laten soud te gaen.
14. Brengt u ongeveynst geloove
Offert hem dit dierbaer gout,
Niemand onsen schat en roove,
En de liefde niet verkout,
Hoopen, waken, bidden zeer,
Is zoet Reukwerk voor den Heer.
15. Op dat niet de wijse komen,
En ons in den Ionsten dag
Door haer neerstigheid verdoemen,
Want dan baet geen nageklag?
| |
[pagina 78]
| |
Maer nu is den regten tijd,
Dat men zig daer na bevrijt.
16. Ia laet ons als zijn beminde
Schapen; horen na zijn stem,
Op dat wy hem mogen vinden,
In het nieuw Ierusalem,
daer hy ons de levens Kroon,
Geven wil tot eenen loon.
17. Die volbrengen wil dien Koning,
In ons werken al gelijk,
En ons namaels in zyn woning,
Brengen in zijn Vader Ryk,
Dit wensch ik ons allegaer
Tot een zalig nieuw Iaer
leert Sterve |
|