Leven in het verleden. Verzamelde aforismen

[p. 31]

XXIII^#

Koestler zegt (geciteerd door Sierksma), dat te blijven leven reeds verraad aan de dooden is. Hoe juist! Maar ook aan de beminde levenden¹ kan men verraad plegen door niet aan hen te denken. Het is echter den mensch niet mogelijk, dit verraad niet te plegen.²

# T: Standpunte (1948), nr. 3 (augustus), p. 4.
D: Aphorismen, p. [28].
VARIANTEN
1. beminde levenden < levenden
2. plegen [...] plegen. < plegen. Als ik één seconde van den dag niet aan W. [= Wim, de zoon van Bloem] denk, pleeg ik verraad tegenover hem. Maar het is voor een mensch niet mogelijk, dit verraad niet te plegen.

De uitspraak van Koestler luidt: ‘For to go on living is already a betrayal, a breach of solidarity towards the dead.’ (Arthur Koestler, Thieves in the night. Chronicle of an experiment. London, Macmillan & Co. ltd, 1946, p. 270; vgl.Fokke Sierksma, ‘Poëzie als ernst’. In: Commentaar op Achterberg. Opstellen van jonge schrijvers over de poëzie van Gerrit Achterberg.Verzameld door Fokke Sierksma. 's-Gravenhage, D.A. Daamen's Uitgeversmaatschappij N.V., 1948, p. 190.)