Verzamelde stilte

[p. 86]

[Dicht bij je wordt het leven loom]

Dicht bij je wordt het leven loom
met tederheid vullen zich de ogen
als reactie op een mooie droom.

Schuw wijkt de koude eenzaamheid,
schuchter en verlegen,
voor je warme aanwezigheid.

Nog dichter dan het eigen ik
weet ik je wezen
als ik in je ogen blik.