Weleens is er parallelvorm in een enkel gelid. Voorbeeld, ps. 69, 21:
De hoon breekt myn hart - en ik word magtloos;
Ik hoop op medelyden - en er komt geene,
En op een trooster - en vind er geenen.
In meer byzonderheden treedt doktor W.M. Dewette in de inleiding van zyn Commentar über die psalmen. Maer de hier aengehaelde voorbeelden zyn voldoende om een denkbeeld te geven van het parallelismus der psalmen. De bevoegdste vertalers onzer eeuw gebruiken 't als middel om het hebreeuwsch over te zetten in zyne echte gedaente, waerin 't uitwerksel zoodanig is dat de schoonheden meer uitkomen, en de zwakheden, of hoe men ze noemen wil, zich toonen met iets eigenaerdigs dat niet mishaegt.
Van dezen aerd zyn de menigvuldige herhalingen in de hebreeuwsche poëzy. 'T zyn denkbeelden die zich opdoen by paren, tweelingen die malkander gelyken en hand aen hand gaen, elk in zyn gelid; en de kleine groep, alzoo best zigtbaer in haer geheel en in de overeenkomst van hare deelen, heeft een goed uitwerksel. Verander die schikking, vervang de parallelen door een prozakorps of door overstappende verzen, en gy schendt de figuer: de symetrie verdwynt, het uitspringende der neven- of tegenstelling neemt af, er ontstaet verwarring, en de herhalingen, alzoo door malkander loopend, schynen den lezer, althans den weinig geoefenden, gebrekkig als pléonasmen die iets overtolligs aenbieden.
Ziedaer waerom wy te voorschyn treden met eene vertalingsproeve die den parallelvorm in acht neemt, zooveel eene beryming zulks vermag.
Blyft de vraeg of rymlooze parallelen niet verkieslyker zyn.
De door ons berymde sluiten wy in regelen van niet meer en dikwyls min dan vier voelen of maetslagen van twee, drie en somtyds vier lettergrepen. Dichtmaet van middeneeuwsche vryheid, die ons hier gepast schynt, omdat de oorspronkelyke