Galante dichtluimen

[p. 23]

Voorzigtige Ant.

Gij weet, mijn dierbaare Ant! hoe vuurig ik u min,
'k Bezweer u dus, mijne Engelin!
Wilt uwen minnaar, dien ge in fellen gloed ziet blaaken,
Door 't teederst gunstbewijs volmaakt gelukkig maaken.
Verban uw' schroom. Staa toe, staa toe,
Mijn lief! dat ik mijn' wensch voldoe!....
‘Neen, neen,’ (sprak Ant,) ‘mijn vriend! vergeefsch is al uw poogen;
'k Ben door zulk loos gevlei al meer dan eens bedroogen.’