Seer scoon ende suyver boeck, verclarende die mogentheyt Gods, ende Christus ghenade, over die sondighe menschen

[p. 89]

REFEREYN

AL de werelt is benaut / elck claecht en kermt
En niemant te vergeefs / want wy hebbens noot
Tis al verdriet dat ons om dooren swermpt
Deen is onterft / dander berooft verermpt
Sulck lantman diet wel hadde / moet nu bidden broot
Menich rentier hevet scaers / dien eens overschoot
De Coopman en mach vry varen oft vlieten
By fauten van peyse / des theel landt is bloot
Van neeringen / dwelc dambachslien oock genieten
Tis nu eenen tijt wel om verdrieten
Noyt sghelijcx beleeft / ghehoort oft ghesien
Tschijnt God wil zijn gramschap heel over ons gieten
Dit segghen wy wel maer wijtent desen en dien
En niemant en denct / tis mijn schult messchien
Want wy niet en kennen / ons sonden swaer
Op dat wy die kennende // te bet mochten vlien
Heere verleent ons kennisse dit nieuwe jaer.

Door ons onbekentheyt ghelijck de domme
Ghevoelende dat wy werden ghesmeten
Claghen wy wel / maer seggen niet waeromme
Wy laten den rechten wech / en gaen de cromme
Dolen als blinden die den wech wel weten
De voetstappen Christi zijn heel vergheten
Die hy ons heeft ghewesen en selfs getreden
Om dat hy heeft ghevast / willen wy wel eten
Ja gulsichlic / met nootdruft niet te vreden
Christus was suyver wy misbruycken ons leden
In oncuysheyt wy den Turcken te boven gaen
Christus heeft ghearbeyt / ghewaect ghebeden
Wy wanen met weelden / den hemel ontfaen
Wy willen niet doen / om dat Christus heeft voldaen
Wy roepen al Gods woort / maer wie leefter naer?
En noch meynen wy met Gode / al effen staen
Heere verleent ons kennisse / dit nieuwe Jaer.

[p. 90]

 

Wy allendighe menschen totter doot gewont

 

Soecken gheenen raet / niet willende genesen // zijn

 

Want wy laten ons duncken wy zijn ghesont

 

Als wy tgeloove / al hebben inden mont

 

Willen wy als Christen menschen ghepresen // zijn

 

En als Turcken leven / onder schijn van desen // zijn

 

Veel wolven comen in schapen cleeren

 

Die niet Christen nae dwerc / maer alleen nae dwesen // zijn

 

Wantse met scriftueren / scriftuere verkeeren

 

Sprekende vanden geest / vleeschlijcheyt leeren

 

Niet alleene / in Duytschlandt / te Rye te Revele

 

Maer al die werelt dore // vrouwen en heeren

 

Verblinden / met haren stinckenden nevele

 

Ghelijck de Sodomijten / die in pec in zwevele

 

Versoncken / soe sondicht elck sonder vaer

 

Ghiericheyt oncuysheyt is tghemeyn evele

 

Heere verleent ons kennisse / dit nieuwe jaer.

 

 

 

Wy en minnen noch God / oft onsen naesten

 

En tis al van liefden dat wy spreken

 

Ons voeten / om bloet / te storten haesten

 

Ghelijck Turckijen wert kerstenrijck ten laesten

 

Gaen wy dus voort in ons quade treken

 

Sien wy kercken afworpen / kloosters aensteken

 

Wy hebben ghenuchte in sulcken abuys

 

Der ouders devotie heeft anders ghebleken

 

Diet hebben gesticht / dat wy nu breken

 

En noch willen wy goey Christenen zijn quansuys

 

Vontmen gheen kercken / oft cloosters / beelden oft cruys

 

Papen oft monicken / twaer wel ons gerief

 

Maer dat hoeren en boeven / ongeloovich ghespuys

 

Int schoonste vander stadt woont / dat is ons lief

 

Noch en vinden wy gheen faute / in onsen brief

 

Eest wonder al plaecht ons God / neent voorwaer

 

Dus seg ick sorgende voor meerder grief

 

Heere verleent ons kennisse / dit nieuwe jaer.

[p. 91]

 

Waert dat wy kenden in wat grooter sorghe

 

Wy leven / en dat wy sagen / met vlaghen

 

Dat Christus siet / wy souden avont en morghen

 

Schreyen / maer tis onsen ooghen verborghen

 

Hoe swaerlijc dat God noch ons sonden sal plagen

 

Ick sorghe wy zijn nu inde laeste daghen

 

Die Paulus voorsach in zijnen tijen

 

Tvolck is stout / hooveerdich / int spreken int dragen

 

Verweckende hem leeraers nae haer behaghen

 

Oprechte leeringhe / en moghen zy niet lijen

 

Papen en Monicken hatende / als prijen

 

Principalijck meest / die de sonden laken

 

Sijnde onsuyver bedriechlijck / vol ketterijen

 

Moedich als leeuwen / bloetgierich als draken

 

Tis al goet goedt / daermen aen can geraken

 

Al waert oock ghenomen / van Gods outaer

 

Maer dat wy ons oude boosheyt moghen staken

 

Heere verleent ons kennisse / dit nieuwe jaer.

 

 

 

Heere door u gheesselen / tonsen profijte.

 

Wilt warachtige kennisse in ons sinden

 

Dat wy ons sonden kennende met vlijte

 

Die mogen haten / en ons maken quijte

 

Ons leven beterende / ghenade vinden

 

Waert dat wy de leelijckheyt der sonden kinden

 

Wy souden ons schamen / voor uwen aenschijne

 

Te dencken / dat wy te doene onderwinden

 

O eewige claerheyt / verlicht ons blinden

 

Dat wy ons crancheyt kennen / elck de zijne

 

En ons selven kennende / een broosche mijne

 

Ons fenijnige tonghe / moghen verteren

 

Want voorwaer tis al verloren pijne

 

Dat wy van malkanderen / clappen en cleteren

 

Beterde elck een hooft soe sout al beteren

 

Wy segghen wel God plaecht ons ay lacen maer

 

En dencken niet dat wy zijn sondige sleteren

 

Heere verleent ons kennisse dit nieuwe jaer.

[p. 92]

PRINCE.

 

Soect kindeken Jesu ons zijnde ghegheven

 

Teenen versoender / middelaer / en advocaet

 

Soon Gods eewich met God vader verheven

 

Licht der werelt / de wech / de waerheyt en dleven

 

U bermhertighe ooghen / nederwaert slaet

 

En ontfermt u over den Christenen staet

 

De geestelijcke Prelaten / wilt eerst verlichten

 

Verleent den Princen u vreese / en wijsen raet

 

Verdrijft uuter ghemeynten / discoort en haet

 

Sterct de Predicanten die u woort uut richten

 

Beschaemt de ketters / die de waerheyt bevichten

 

Bidt voor alle sondaers / int ghemeene

 

Den vader / op dat zijn gramschap mach swichten

 

Soet kindeken Jesus van Nazareene

 

Voor ons heden / besneden / in u leden / cleene

 

Laet ons juecht vernieuwen / gelijck den ouden aer

 

Noch roepen wy tot u in dit dal van weene

 

Heere verleent ons kennisse / dit nieuwe jaer.