| |
| |
| |
Conclusie.
Ick heb, beminde Soon, ick heb u onderwesen
Ghy kunt mijn laetsten wensch in dese verssen lesen,
Ick heb u tot het werck, en binnen 't School geleyt,
En van der Zielen-plicht een weynich hier geseyt,
Wel aen dan, waerdigh Kindt, laet hier u ooge weyden
En tot dit Cleyne stael de volle krachten leyden,
Noch isset niet genoegh, indien ghy't simp'lijck leest,
In blijc, in daet, in cracht, ooc recht gehoorsaem weest.
Leeft in des Heeren vrees; hier voren aengewesen,
Gehoorsaemt sijn bevel, en houdt u aen het lesen
In stichtelijcke stof, in stof dat voordeel doet,
Waer door een goede Ziel inwendigh werdt gevoedt.
Bedenckt de soete Vrucht van 't vroom en 't heylich leven,
De Vrucht, en 't groote Goedt, den Vrienden nu gegeven
Die van ons zijn verhuyst: Dees twee alhier verhaelt
Sijn vast om uwen 't wil met aendacht afghemaelt.
Leeft by het levend' volck ten goede van haer leven:
Weet dat ghy van u doen eens rekenschap sult gheven.
Geschiedt u onghelijck, besit u Ziele dan
In Wijsheydt, in Gedult, als een herboren Man.
O! 't is een groote les, en constigh wel te leeren
Sich selver in den spijt voorsichtigh te regeeren!
Zijt ghy dan noch te swac, tracht dat gy't leeren meucht
En siet, ghy sult wel haest aenwassen in de deucht:
God sal u gunst en cracht (schict u maer derwaerts henen)
Hy sal u alle goedt ter saligheyt verleenen;
Op dat ghy deser tijdt in eere meucht bestaen
En 't eynde van den loop oock saligh van hier gaen.
Wy hebben ingesien de schatten te vergaren
Maer noch is't niet genoegh, ten zy wy die bewaren;
Dit moet u evenstaegh tot in het herte gaen
Dies laet'er tot besluyt dit noch zijn by ghedaen:
Wilt u met aller macht wel neerstelijck gewennen
V eens verworven schat wel grondich te bekennen:
| |
| |
Weest eerst een Borger selfs omtrent u Cabinet
Eer ghy daer op het hert, en al de sinnen set.
't Zy dat ghy op het Landt, of in de Steden woonet
Of dat een verre Cust by wijlen u vertoonet,
't Zy dat een wichtigh Ampt van God u is bereydt
En in bequame tijdt met order opgeleydt,
't Zy ghy dan in een staet u leven moestet enden,
Van cleenheyt, van ghebreck, van droefheyt en ellenden,
De Heere geef u maer een Christelijck gemoedt,
Ghy vindt een Cabinet van alderhande goedt.
Weest immer dat ghy zijt, weest vroom in al u daden
Al quam dan tegenheyt, sy sal u niet beladen:
Weest man'lijck in het goedt hier vooren u gheleert:
Weest een metalen Klip die quade vloeden weert.
Daer is een sek're stof, ghecomen uyt de schatten
Des Grooten Cabinets, die niemandt kan bevatten,
Indien ghy dat ontleent uyt Christi groote Kas
Gewis het comt u hier, en alle-tijdt te pas:
Het sal u alle goedt in volle maet vergaren,
En doen het met profijt in eeuwicheyt bewaren:
Het sal u leeren vast te stellen uwen voet,
En gheven rechte smaeck van 't alderhooghste Goedt:
Het sal u maecken rijck van heylige Iuweelen:
En mild, om die oock selfs u naesten by te deelen,
Waer door ghy Vrienden vint, en Vrienden maken kunt
En dat u Godt als Vriendt, der Vrienden porti gunt.
Soo dan een tijdt genaeckt den Vyandt te bestrijden,
Wel aen, daer is een Swaerdt dat sal u doen bevrijden,
Een Helm, een gantsch Pantzier, een overwonnen Schilt,
Een Schilt dat al 't gewelt van 's Duyvels pijlen stilt,
Daer is een blinckend' Cleet dat nimmer sal verdwijnen,
Een Cleet, daer mede ghy voor Gode meucht verschijnen,
En manen met profijt den Grooten Zeghen af,
Een Zegen diens gelijck noyt aerdtschen Vader gaf:
Daer door sult ghy bestaen u Broeder te ghemoeten
En 't heyligh Hemelsch Heyr met vreuchden te begroeten,
| |
| |
Daer door ghy siet gestaegh den Hemel opghedaen,
En d'alderhooghsten Godt in gunst daer boven staen.
Wat dient'er meer geseyt? Dit zijn de vaste goeden
Waer mede ghy de Ziel sult eeuwelijcken voeden:
En ondertusschen hier bereyden in den Geest
Een hert, een reyn gemoedt dat sijnen Schepper vreest,
Dat sijnen Godt behelst, ja komt hem aen te hangen,
En wacht op sijne komst' met innerlijck verlangen.
Geef Heere dat ick leer het geen ick heb gheleert,
Dat uwen grooten Naem daer door mach zijn ge-eert:
Mijn Naesten onderricht, en ick tot u verzeynde
Een onbevleckten Geest; en soo mijn leven
EYNDE.
Noch, tot een toe-gift op 't selve woordt.
Soo eyndight hier ons eyndich werck,
En al ons eyndich oogen-merck!
Doch die 't Oneyndigh wel betracht
Werdt in 't Oneyndich VVel gebracht.
Ick heb geseyt.
|
|