Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[Rudolf Arend ten Brink]

BRINK (Rudolf Arend ten) geboren den 23^sten Maart 1720, werd den 1^sten Mei 1747 proponent in de classis Amsterdam. Beroepen te Otterloo (24 Jan. 1748), werd hij hier, na afgelegd peremptoir examen (6 Maart), den 31^sten Maart bevestigd door J.M. van der Upwich predikant te Velp en Rosendaal. Van hier vertrok hij naar Hattem (ber. 7 Aug. 1749: afsch. 21 Sept., intree 28 Sept.), waar hij werkzaam gebleven is tot 1759, toen hij, vertrok naar Amsterdam (ber. 12 Nov. 1758, afsch. 7 Jan. 1759, bev. 21 Jan. door Ds. Eck). Hij is hier blijven arbeiden tot den 29^sten Sept. 1775, toen hij, na een ongesteldheid van 14 dagen stierf. Van hem wordt bericht dat hij ‘al vroeg den weg des geloofs had omhelsd, zich tot den dienst van Christus geheiligd, in zijn oprechtheid gewandeld en als een getrouw en ijverig herder

[p. 620]

en leeraar’, de verschillende gemeenten, waarin hij werkzaam was geweest, ‘met wetenschap en verstand gediend had in welke zijn dienst uitnemend vrugtbaar, en den heiligen aangenaam was.’ Ten Brink was te Amsterdam zeer gezien, wegens de vele en uitnemende hoedanigheden, die hij bezat, en over zijn verlies bedreef de gemeente rouw.

Hij werd den 4^den October in de Nieuwe-Kerk ter aarde besteld en zijn ambtgenoot E.Ph.G. van Essen, hield in de Westerkerk een lijkrede op hem, naar aanleiding van Joh. XII:26.

Van hem verscheen:

Een christen tot den strijd gemoedigt, in de wapenen geroepen, en geleerd, hoe de wapenen afhankelijk te gebruiken onder een waakzaam bidden. Uitgeg. door Chr. Moltzer. Utr. 1784-1785.

Er bestaat van hem een afbeelding naar J.M. Quinkhard door J. Houbraken.

Litteratuur: Boekzaal 1775b, blz. 536 en 537.