Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[Jacobus Boon]

BOON (Jacobus) aanschouwde het levenslicht te Amsterdam, den 26^sten Mei 1691 en studeerde te Jena in de godgeleerdheid. In 1717 werd hij als proponent beroepen bij de Evang. Luth. gemeente te Purmerend, in 1719 te Dordrecht, in 1723 te Rotterdam en in 1731 te Amsterdam. Hier werd hij emeritus in 1772 en overleed hij in 1776. Boon maakte zich bij uitnemendheid verdienstelijk jegens zijn kerkgenootschap, door vele jongelingen tot de studie op te leiden.

Hij gaf uit:

Lijkrede op Jasper de Hartogh^2) over Klaagl. V:16. Rott. 1727.

Jubelrede op het 2^de eeuwfeest van de overlevering der Augsburgsche Confessie over Psalm LXXIII:6-8. Rott. 1730.

Van hem bestaan 2 portretten, het eene door T.F. Walter, het andere door Pieter Tanjé, beide naar Jan Maurits Quinckhardt.

Literatuur: v.d. Aa; ll. dl. II, blz. 874.

2) J. de Hartogh, geb. 20 Mei 1666, gest. 6 Oct. 1727.