Biographisch woordenboek van protestantsche godgeleerden in Nederland. Deel 1

[Bernard Jacob Adriani]

ADRIANI (Bernard Jacob), zoon van Rudolph, die van 1 April 1821-16 April 1826 predikant was te Bolsward, in welke stad hij den 7^den October 1823 het levenslicht aanschouwde. Op twee en een half jarigen leeftijd, vertrok hij met zijn vader naar Rotterdam, waar hij het Erasmiaansch gymnasium doorliep, om daarna, den 27^sten Januari 1841, als student in de godgeleerdheid aan de Utrechtsche academie te worden ingeschreven.

Den 5^den Mei 1847, door het prov. kerkbestuur van Utrecht, tot de evangeliebediening toegelaten, werd hij nog in hetzelfde jaar, en wel den 21^sten November, als predikant bevestigd te Otterloo¹⁾, welke eerste gemeente hij in 1850 verwisselde met Waddingsveen²⁾, om achtereenvolgens Haarlem (1852), Utrecht (1856),³⁾ Rotterdam (1859) en eindelijk Amsterdam te dienen. Hier, den 9^den November 1862 bevestigd, deed hij den 12^den d.a.v. zijn intree.

Om zijn innige vroomheid, om zijn rechtschapenheid en zijn eerlijkheid, stond hij, evenals om zijn kanselgaven, in alle gemeenten, waar hij aan de uitbreiding van het koninkrijk Gods arbeidde, zeer hoog aangeschreven. Aan al wat goed en edel was heeft hij zich immer, zooveel in zijn vermogen was, gegeven. Een langdurig, maar geduldig lijden, maakte den 11^den September 1901, een einde aan zijn leven. Na zijn emeritaat, bleef hij niet werkeloos. Neen, veel en velerlei bleef hij doen, en preekte hij niet meer voor zijn gemeente, tot haar bleef hij spreken door het Predikbeurtenblad (Weekbl. voor de Prot. Gem. te Amst.), waarvan hij van af den 1^sten Januari 1882 als redacteur werkzaam was. Niet dan na ‘ernstig beraad’ was hij tot het besluit gekomen om met 1 Januari 1901 de redactie neer te leggen en zich te spenen van een werkzaamheid, die hem zeer lief was, en die hem ‘bij toeneming aangenamer was geworden’ (Predikb. Zaterdag 29 Dec. 1900. n^o. 13. blz. 5). 19 jaar, heeft hij op uitnemende wijze, als redacteur aan genoemde courant gearbeid en wat ze geworden is, wat ze beteekent, dat is zeker niet voor 't minst aan Adriani te danken (Predikb. 14 Sept. 1901. n^o. 50. blz. 5).

1) De bevestiging had plaats door zijn vader R. Adrani, met 2 Tim. 4:5, de intree was over Gal. 2:20.

2) Hier werd hij weer door zijn vader tot de gemeente ingeleid den 12den Mei 1850. De bevestiger sprak over 2 Cor. 5:11a; de bevestigde over Handel. 4:20.

3) Hier preekte hij zijn afscheid, den 21sten Aug. 1859 over Efeze III:17a.

[p. 45]

Ook als catecheet werd hij ten zeerste geprezen. We beamen de woorden waarmede het ‘In memoriam’ sluit: ‘Voorzeker de gedachtenis van dezen rechtvaardige zal bij de Gemeente in zegening blijven’ (Predikbeurtenblad. 14 Sept. 1901. n^o. 50. blz. 5). Heeft Adriani zeer veel goeds gesticht met het woord, ook met de pen diende hij de zaak van het koninkrijk Gods in niet geringe mate, want hij heeft veel geschreven:

Stille uren. Liederen en overd. enz. Haarlem 1855. Deze druk verscheen onder E.E.

Op weg naar huis. Utrecht 1858.

Dat Christus door het geloof in uwe harten wone. Afscheidsrede uitgesproken te Utrecht in de Domkerk, den 21 Augs. 1859.

Zondagavondstonden. 2 dln. Utrecht 1861 en 1862.

Voor het huisgezin. Proeve van een handboek enz. 1864.

Gave der liefde. Raad en bestuur, enz. 1864.

M. Goszner. Gulden spreuken voor elken dag des jaars. Aangeb. door B.J. Adriani. 1865.

Liefelijke paden van vroege godsvrucht. Naar Daniël Wise. 1867.

Gave der liefde, door J.P. Hasebroek....... B.J. Adriani enz. 1868.

Woorden op het ziekbed. 1869.

Oscar Wächter; Johan Albrecht Bengel. Naar het Hoogd. 1869.

De opstanding der dooden. Uit het Hoogd. 1871.

Dienen.

Renata, hertogin van Ferrara, enz. 1873

Bijbelwaardeering en Bijbelverspreiding. Toespr. enz. 1876.

Litteratuur: Dr. W.J.A. Huberts enz. Biogr. Woordenb. der Noord- en Zuid-Nederl. Letterk. 2^de verm. druk. afl. 1 Dev. 1887. blz. 7. Predikbeurtenblad, weekbl. voor de Prot. gem. te Amst. 22^ste jaarg. nos. 13, 50 en 51. Nieuw kerkelijk handb. door van Alphen. 1902. Bijl. V. blz. 133.