Het groot bescheurboek

Een bloemlezing van de tussen 1973 en 1986 verschenen Bescheurkalenders

[Debrieven van Isotherme Zygomatique]

Chapeau Bah!

Paris, cinq heures

Chèr Editeur du ‘Bescheurkalender’!

Sinds lang zeven maanden, van maart negentienhonderdviertwintig tot maand september negentienhonderdviermaaltwintig, heb ik een zaak gehad aan ‘Koot’ waarvan ik brand u te onthullen en insluit de bewijzen!

Dit begon gedurende de moment men vroeg, men had februari 1979, figurantes voor een uitzending van televisie van het Verbond Simplisties. Als u weet een rol in een uitzending van het Verbond Simplisties vormt de ideaal springplank voor ieder meisje die wil maken carrière in de business van de show. Ik noem u niet dan Piper Laurie, Julie Christie, Ava Gardner, Sylvia Kristel, Thérèse Steinmetz slechts; vrouwen die al begonnen hun duizelingwekkende geschiedenis van succes in een zekere uitzending van...het Verbond Simplisties! Het is vandaar ik aarzelde geen enkel moment, om mij te komen naar Villa in Gooi, waar de heren Côte en Brie daarna zouden noteren onze adressen, kleuren van haar en maten van corps. Daarna moesten wij houden het geduld om hier van te horen meer...Onmiddellijk volgend dag ik kreeg te Parijs ‘charmant’ bezoek van de heer Côte die mij hield aan de lijntje, goed geraffineerd, meer dan halve jaar! Boven te meer bekwam ik geconfronteerd met verschenkele aberraties van Côte...

Ik hoop u wil deze déviations van waarvan de ik, meermaals onder dreiging van geweld verbaal, ontzettende fotoos maken moest, wilt publiceren om de illustratie hoe welke wijze het Verbond Simplisties smijt met geld!

Vive la France,

Isotherme Zygomatique (23)

De wat zich een half jaar passeerde tussen Côte en mij beslist was geen ‘verhouding’, goed al maakten wij elk keer de liefde. Van deze hiervan ik merkte overigens weinig...Ik moet geventoe Côte was ‘schoon over van zijn lichaam’. Hier ziet u de kleine schoelje onder mijn douche met mijn badmuts erop.

Altijd droeg hij deze de borstel in zijn koffertje van diplomaat...

[p. 186]

Meteen van de begin heb ik daarna gezegd van je mag wel douche doen maar niet met mijn badmuts erop! Dat ja deze heb ik geweten! Behalve van zijn borstels afgezien, nu begon Côte tientallen van badmutsen in zijn koffertje van diplomaat te brengen! Zijn eerste de eigen badmuts was nog van een aard ‘simpel’, maar dat de dit deze zou zijn van de korte duur...

Ik kan mij niet souvenieren hoe Côte niet ooit één de badmuts droeg voor tweede maal! En waarom? Wat dit mij kon schelen hoe hij uitzag? Slechts mits ik die rolletje in uitzending van de Verbond Simplisties maar bekreeg! Zo hij was weg - ik haalde met tranen van die woede gloed als nieuw badmuts uit pedaalemmer! De Abbé Pierre hij maakte, gratie aan mij, van tientallen de clochards gelukkigen bij middelen van Côte zijn badmutsen de die afgedankte!

Côte hij bracht in eerste perioden van de onze verbinding nog badmutsen de zijnen van uit Nederland mee - niet meteen de meneer hij observeerde hoe Paris Paradijs van badmuts vormde voor de koop aan Prisunic, Monoprix, Samaritain, Belle Jardinière of hij van smijten begon met armen zwaar francs voor de meer in meer extreem badmuts! En terwijl hij mij dwongen hem fotograferen brutaler dan de brutaal! Zo hier naast dankbrief voor relatie van mij met ander oud ‘vriend’, waar veel van zeggen blijft mogelijk maar wie in elke geval stond onder douche met niets erop!

In de tussen gaf van zekere rolletje van kant van de mij in enkele uitzending van het Verbond Simplisties nog altijd geen sprake door Côte...En bezat ik geen zwarte zaadstuiver meer te besteden. U verbeelden jullie daarmee hoe de pijn mij deed wanneer Côte dan binnenkwam met deze de badmuts die ik voorgisteren mijzelf tot prijs van honderdendevijftig nouveaux francs in de Rue de Rivoli te liggen zag...In golf van blindwoede ik bellen de oude mijn vrienden Eddy Constantine en Lino Ventura die met de hun ensemble Côte de Porte de la Vilette uitsloegen deden. Hoe luchtte ik dit op!

Mij, ik geloof de zaak van de heel Côte is simpel en voor medelijden tot van hebben. Op de een manier of andere tuit Côte van IJdel! Waarom zo niet hij zou in geval de andere mij willen tot maken van fotoos dwingen met badmuts erop? Zielige man als hij is, Côte heeft de gedachte ingedrukt zichzelf deze dat hij Beau is! En de meer dan Beau ook Intéressant et Tragique!

Toen ik dan, Côte vertrokken, de mijn laatste de rolletje van Fotograaf behaalde en de deze bekeek kreeg ik flash toen mij

[p. 187]

begreep van Côte wil mooi tragique clown eruit hangen! Hoe ben ik blij alle de vrouw van Nederland voor hier dit de heer mocht waarschuwen mij!

Mort aux Vaches!

Isotherme Zygomatique (24)