Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 165]

[Een kleine nachtzwarte dag]

‘Een kleine nachtzwarte dag
zoiets als een grote schelp die
grijsachtig ruist’

de stilte hangt ergens als een
vleermuis aan een dode tak

de dag als een koude
postzegel op je ogen
uit een ver land waar
iedereen als groene vis in
kranten staat verpakt

dat is ook een naar land
zeg
maar ik kan
heus nog wel glimlachen naar
een voetstap of een mannetje onder
een zwarte paraplu

de straat regent
ja
de straat is leeg

*