Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 74]

Hans Reddingius

Huis

geliefde zullen wij een huis bouwen
van rubber plastic en kachelhoutjes
o zeg geen bakstenen geen beton
mijn huis zal niet in het gelid staan
ik wil een huis op kleine wieltjes
met een scheepsroer en een propeller

van rubber
dat is zo buigzaam zo veerkrachtig zo kleurig
van plastic
zo zacht zo doorschijnend zo fraai gestroomlijnd
en van kachelhoutjes
om toch ergens op te kunnen bijten
ze geven wat stevigheid
en zijn zo lekker ontvlambaar
wij maken een moeilijk dak
leuk voor kindertjes om op te klimmen
een bordje verboden toegang
voor het huisaltaar. de huisbisschop
voeden wij met falliese simbolen
die soms blijven hangen aan de flessen
als je wijn uit de kelder haalt
in de achtertuin
zetten wij een ooievaar aan een touwtje
dat hij er rustig grazen kan
het dak moet doorschijnend zijn
dan kunnen wij
katten door de sterren zien sluipen

geliefde zullen wij een huis bouwen
als een passende lijst om onze foto
in onze gedachten in onze herinnering
zullen we er dan in wonen

[p. 75]

 

kom dan geliefde het is klaar

 

ik heb een huis gedicht gebouwd

 

niet geassureerd

 

mijn liefste woorden

 

heb ik erin geïnvesteerd:

 

rubber plastic houtjes en

 

de eindelijk gevangen ooievaar