Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

Starende zon

Er hangen lange zomerdagen
in de bomen en het water.
Grijzer geeuwen nu de huizen
door de open deur naar buiten.

Geen mensen. Bijna enkel hemel.
Elke weg is afgelegen.
De laatste paarden vegen lijzig
het lippenschuim af aan de einder.

Vruchtelozer is de stilte
op de andere heup gaan liggen.
Tijd is: een raam meer open schuiven.
De melk zakt zuur in stenen kruiken.