Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 54]

Ik tel mijn lichaam

Ik tel mijn lichaam mijn
terzij geworpen lijf
en lig

mijn adem doofsignalen
uit een randgebied van leven
er staat geen wind
er staat geen oor op
mijn oog een dralend uitgeleide
voor stervende wensen
mijn hart een schuifeldier
vermoeid over mijn lichaam

alles blijft hangen onder dit plafond
blijft liggen op dit bed
een vrouw verzadigd

ik tel mijn lichaam, vind
de dag: een verstekeling in de avond
de stad: een afgezegde gast
die klopt aan de deur
en grijnst aan het raam

ik lig mijn lichaam, tel
de passen van de slaapwandelende dood.