Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 26]

Dick Steenkamp

Drie dagen

Vrijdag
ben ik openslaande deuren uitgegaan
heb ik op het gazon
scherven namiddaglicht
in gele dozen verzameld
een gesprek in een late taal gehouden
forellen uitgezet in de vijver
onder de bomen een papieren roeiboot
om mijn hart gevouwen
ben ik naar zeer diep water
scheep gegaan

hoorde ik nog
een militaire kapel
een tent muziek opzetten
toen het zacht ging regenen
heeft een man in het wit
over het water ‘game’ geroepen
werd het park
voor het publiek gesloten

ben ik luw geworden
heb ik gekwetste vogels
uit het riet gehaald
en een voor een in mijn hart gezet

Zaterdag
heb ik mij honderd jaar
te slapen gelegd
een gestrekt lichaam lang
heb ik nagedacht
het was niet veel, niet ver:

[p. 27]

 

een schouderbreedte breed

 

een armlengte lang

 

een handpalm vol

 

 

 

ik heb een grafje gemaakt

 

voor een wezel

 

uit dood hout heb ik letters gesneden

 

ik heb woorden gelijmd met speeksel

 

en een tiental zinnen in de zon

 

te drogen gelegd

 

vijf aan mijn linker

 

vijf aan mijn rechterhand

 

daarvan waren de beste uitneembaar

 

in moeite en verdriet

 

 

 

Zondag

 

stond ik op in een boom

 

hoog en lichtlenig

 

betrok ik hoge wind

 

uit grossierderijen aan zee

 

ik zaagde taksgewijze

 

figuren in de hemel

 

ik wierp schaduw over een veulen

 

ik bouwde een luwe behuizing

 

voor bejaarden

 

mijn bladeren vielen niet

 

al wat ik deed

 

gelukte

 

 

 

*