Over heer Beringen
‘
Het verschijnsel Bob Evers moest wel een
keer geschreven worden; mijn enige verdienste is dat ik degene ben geweest die
op dit idee gekomen is en het werk heb willen verzetten,’ aldus de al te
bescheiden
John Beringen (1957). Toch een enigszins
filosofisch getinte, maar vooral wonderlijke uitspraak voor een schrijver, die
naast verhandelingen over waarnemingen en toeval ook verhalen publiceerde als
De vogel,
De kamers van de waarheid en
Trein zonder bestemming. In vrijwel al zijn werk is
de ondertoon van de bizarre mysticus te bespeuren en ontwaart men de drijfveren
van een extravagant kunstenaar. Op zich niet zo verwonderlijk als men de
favoriete schrijvers van deze vitale dertiger bekijkt: Kafka, Dostojewski,
Toergenjev en Schopenhauer genieten zijn voorkeur. Behalve schrijver is John
tevens acteur en radiomaker.
Dat hij wel heel letterlijk in de voetsporen van onze drie Bob
Evers-helden wil treden, laat zich illustreren met onder meer de volgende
anekdote: zomer 1992 stapte hij doodleuk met geluidsapparatuur 't
Dostojewski-museum in Moskou binnen en deelde de onthutste Russinnen mee dat
hij een programma wilde maken voor de Nederlandse radio. Hij kreeg onmiddellijk
alle medewerking en produceerde een uitzending die er wezen mocht.
Voorts laat John weten nog heel wat in petto te hebben voor de lezer:
‘Mogelijk schijf ik nog wel eens een boek over mijn andere bezigheden tijdens
mijn bezoeken aan Rusland, maar Het Bob Evers-virus komt nu
absoluut op de eerste plaats.’
Foto achterplat: Moskou 1992. De landingsmodule
van de Sojoez 14 bezwijkt bijna onder het gewicht van de handtekening van J.
Beringen.
Auteursrechtelijk beschermd