Verstandhouding met de vijand

[p. 37]

L'Embarquement pour Cythère

De picnicgangers doften zich lang op
en zetten zeil dan naar Cythera, kannen
om koffie heet, martini's koud te houden
bij zich, en koffers vol muziek. Het water
blonk hun die dag toe, een juwelenstraat
was tussen land en eiland uitgezet.

Hun mosselboot was zilvergrijs en goud
(een Mozarteum), en hun lachen koos
zijn weg zorgvuldig, kaatste nauwgezet
van bak- naar stuurboord, van heren naar dames
en terug. Op dek speelden zij kaart zo 't hoort
de ochtend verdrijvend met glimlach en peinzen

naar d'uren straks, naar lustmaal in 't struweel
op 't mierloze eiland van dat oude idool
Liefde, 't meisje dat oprees paarl te zijn
om hen te sieren. Denkend aan haar, spelde
iedre dame haar halssnoer, muziek twirkte
uit haar verlangen's spinet; iedere heer

tastte in zijn mouw naar de aas daarin verstopt.