Stenen tijdperk

[p. 30]

Bij een olm

Al 't nimmer nog geziene licht...

Een olm die brandt bij hoge zon
is onze toorts van elke dag;
bij nacht, onder de hoge maan
nog altijd onze toorts. O land,
levend, aan alle dingen rijk
jij bent de hand die naar de top
wijst en ons 't licht toemeet
bij nacht, bij dag, de hand die leidt -

ons leidt opdat wij waarlijk zien
al dat waar onze blik naar haakt,
het nest, de sidderbron, de voet
die naar de bruine rots opgaat,
de bloem, de wolk die wiegelt langs,
het watervlak, de wind, de mier -

ons leidt, opdat wij helder zien
wat hij niet vindt die 't meeste zoekt,
wat door ons licht niet wordt onthuld
maar dat verklaart, transfigureert
't bewustzijn, en waarin verblijft
de god-beweger van ons zijn,

al 't nimmer nog geziene licht.