Kansen op een wrak(1957)–Herman van den Bergh– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 12] [p. 12] Malseme (Euvel zaad) Toch heb ook ik mijn Erebus gekend 's winters in een herberg aan de kust heb mijn Proserpina er ontmoet die in een verrafeld wollen jak er de beslagen glazen spoelde Alle zwarte tafels kende ik er ik hoorde er de gehaaste zielen hun fiets tegen de deurstijl zetten en binnengaan in het donker teloor en onzegbare rosheden kende ik er handen vol vorstbuilen gravend in een ranzig zaagsel - en zonder gezicht de handen als de glazen troebel, leegde de dienster die mij de wijn bracht mijn grauwe angst Malseme zei de waard voor 't slapen gaan Blauwe kielen hadden de makkers ogen als granaatappels gebarsten Lik niet makker zei er een de rook van wat vergaan is en jammer niet om tijd die klontert in je hoofd zingen is in de herberg heilig je dubbelganger is die danser de blonde die springt dwars door zijn bloed door jouw bloed dat je verzaakte [pagina 13] [p. 13] Twintig jaar is een luide schalmei en met beroete vingers schreven zij hun schulden op de gebroken ruit Malseme zei de waard voor 't slapen gaan En toen ik buiten kwam leek het dag een laffe dag van gesloten ogen er zwalpten schaduwen langs de bergen en boven de lange voorstadtrein met zijn magere polychromie schoof een zon van grijze parel omhoog Vrouw (dacht ik) heb je de kim doorvorst heb je de sterren verbleken zien als deze parel bij toeval gedolven niet ik ben hier maar die jonge danser springend door zijn bloed door jouw bloed laat hem jij vrouw met brandende tong de parels voelen die je verbergt achter je halfgeloken lippen wees de natuur gelijk jij vrouw met je mond die vrucht is en zee-oceaan hemel en horizon water van de bron, en langzaam langzaam ging ik de voordeur in Malseme zei de waard voor 't slapen gaan Vorige Volgende