Den lieffelycken paradys-vogel(1674)–Daniel Bellemans– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Op de woorden van den H. Ignatius Loyola: Hoe vuyl stinckt my het Aerde-ryck, Als ick aen-sien het Hemel-ryck. Stemme: Sommes nous pas bien heureux? ALs het Hemels Sterren-licht Met syn' vlickerende stralen In den gouden nacht quam dalen Op myn duyster aen-ghesicht, Als den dagh nu was verdwenen, Als de aerd' in 't duyster lagh, Wirt myn in nigh oog beschenen, Klaerder als met eenen dagh. 2. O wat Goddelycken troost Quam my in het hert te sincken, [pagina 167] [p. 167] Als ick sagh de Sterren blincken, 'k Sagh dan West, en dan weèr Oost; Ick bedroefde m'in 't verbly den, Ick versuchte van 't playsier, Ick en kost de vlam niet lyden Van dat Hemels Minne-vier. 3. Soo langh als ick diën brandt Kost in my nen boesem sluyten, Soo en sprack ick niet van buyten 'k Sprack alleen tot myn verstandt; Maer wie kost oyt langh beminnen, Ende sonder spreken staen, Doen borst uyt den brandt van binnen, En het vier gingh seffens aen. 4. 'k Sagh de Sterren sterlinghs aen, En ick riep met groot verlanghen Wat houd' my de aerd' gevangen, Laet my aerde, laet my gaen: Ach! waer 't dat ick waer ontbonden Van het vleeseh dat my beswaert; Waer myn vleesch in 't vier verslonden 't Ander vier vloogh stracks van d'aerdt. 5. Maer soo langh als mynen gheest Onder 't pack van 't vleesch moet suchten, En moet derven de ghenuchten [pagina 168] [p. 168] Van des Hemels Bruyloft-feest, Roep ick hoe blindt zyn de menschen, Die aen-sien dit Hemel ryck, En als blinde Mollen wenschen Naer een Ryc van aerd', en slyc. 6. Als ick boven een Revier Sien van wyn en suycker schieten En sien Beken tranen vlieten Op het Aerde-ryck al-hier, Roep ick hoe blindt zyn de menschen, Die de Beeck sien van wellust, En naer dorre bly schap wenschen Die noch dorst, noch lust en blust. 7. Als ick boven hoor den sangh Van de Seraphinsche Chooren, En als ick op d'aerd' moet hooren Droevigh suchten dagen lang, Roep ick hoe blindt zyn de menschen, Die aen-sien dit Hemel-ryck, En als blinde Mollen venschen Naer de vreught van 't Aerderyck. 8. Ghy ô Hemel sultvoordt-aen Altydt zyn in myn' ghepeysen, Tot dat ick eens self magh reysen Daer nu myn' ghepeysen gaen: O schoon Son, ô noyt vol-presen Hemel-sterren, ô wanneêr Sal ick boven u eens wesen, Ende onder mynen Heer. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij