Den lieffelycken paradys-vogel
(1674)–Daniel Bellemans–
Auteursrechtvrij
[pagina 156]
| |
Oft zyn uw' snelle Peerden te beslaen?
O langhe daghen,
O traghen Waghen!
Rydt wat rasser aen.
2.
Den tydt die snellyck rydt,
De jaren ende daghen,
Die als Posten jaghen,
Duncken my soo traegh
Ghelyck een' Sleck te kruypen
langhs de haegh:
Myn' jaren zyn al langh ghedaen,
O Heere laet myn' Ziel' in vrede gaen,
Verkort myn' weghen,
En komt my teghen
Op myn' droeve baen.
3.
'k En vind' noch deught, oft vreught
In 's Wereldts ydel saken,
Die my kan vermaken,
Als in Godt alleen,
Tot wie ick sucht met tranen en gheween;
De bitter doodt soud' nu soo soet
Als Honingh wesen aen myn droef ghemoet,
Moght ick die smaken,
'k Soud' haest gheraken
Tot myn hooghste goet.
4.
Siet myn' ellenden aen,
Die ick lyd' onder-weghen
Van den mist en reghen,
Van den stueren windt,
| |
[pagina 157]
| |
En Roovers die-men onder-weghen vindt:
Deês Werelt is vol vals bedrogh
Vol pest, vol dieren tydt, en Oorelogh;
Laet my toch sterven,
Laet my u erven,
Jesu haelt my toch.
5.
O soeten Heer wanneêr
Sal ick voor u verschynen
Vry van alle pynen,
Wanneêr sal ick zyn,
Daer ick aenschouwen sal uw soet aenschyn,
O Heer, oneyndelycken Heer,
Ghy zyt myn eynd' daer ick myn reys toe keer;
Jont my dat ende
Naer myn ellende,
Ick en wensch niet meer.
|
|