Den lieffelycken paradys-vogel
(1674)–Daniel Bellemans– Auteursrechtvrij
[pagina 151]
| |
Op dat ick 't Licht’ Aen-schouw van uw Ghesicht?
Ghy die door-siet myn innigh hert' en nieren,
O Heer' laet ghy’ U sien aen my,
Laet my daer zyn waer naer myn ooghen swieren,
Heer' laet my voor uw' ooghen staen,
Ach! wilt uw' ooghen op myn' ooghen slaen.
2.
Den Minnaer die door 't wachten is verwonnen,
Die scheldt den tydt, en 't langhsaem gaen der Sonnen,
Den korten tydt’ Schynt hem een eeuwigheydt:
O Heer' wanneêr sal ick in u ontslapen
Om in den schyn’ Van uw Aen-schyn
Myn' Saligheydt met volle vreught te rapen?
O snellen tydt spoedt uwen gangh,
Al zyt ghy kort, ghy zyt my noch te langh.
3.
Waer blyft den dagh die eynden sal myn' daghen,
Waer blyft den dagh, die my sal over-draghen
Naer diën dagh’ Die noyt den nacht en sagh;
O Aen-schyn vol van glorieuse stralen,
| |
[pagina 152]
| |
O Aen-ghesicht’ Vol glans, en licht,
Daer d'Hemels self hunn' Hemelen van halen,
O blinde Doodt, sluyt myn ghesicht,
Op dat ick sien den schyn van 't eeuwigh Licht.
4.
Den nacht bedroeft ons met syn duysterheden,
Daer 't Sonne-licht is vol wellustigheden,
De Son baert vreught’ Den dagh maeckt ons verheught,
O eeuwigh Licht wilt togh myn Ziel' beschynen,
Myn pyn verdwynt’ Soo ghy verschynt,
Ghy drooght myn oogh, ghy balsemt all' myn pynen,
Derv' ick de vreught van 't Hemel-ryck,
Soo blyf ick droef, al troost my 't Aerde-ryck.
5.
Meynt ghy my Heer' met Schepsels te versayen,
Myn hert' en is met Schepsels niet te payen,
Myn Ziel' die haeckt’ Naer die de Schepsels maeckt,
Myn Ziel' versaeckt verganckelycke saken,
Den Heer' alleen’ En anders gheen,
Den Heer' alleen kan myn ghemoedt vermaken,
| |
[pagina 153]
| |
Op Godt is all' myn hop' ghebouwt,
Al dat blinckt buyten Godt, is Klater-gout.
6.
Soud' u ô Godt die Offerhand' behaghen
Dat ick myn Gift' quam sonder my op-draghen,
Dat ick myn Ziel'’ Van d'Offerhand' af-hiel?
Soo oock en kan myn hert' gheen blydtschap rapen,
't En zy dat ghy’ U gheeft aen my,
Die my tot u ghemaeckt hebt, en gheschapen,
Des Wereldts vreught, die doet my pyn
Soo langh als ick hier sonder u moet zyn.
|
|