Den lieffelycken paradys-vogel
(1674)–Daniel Bellemans–
Auteursrechtvrij
[pagina 138]
| |
Soo keer ick my tot Godt en anders gheen,
Myn licht myn klarigheydt,
O Sone Godts, Son van Rechtveerdigheydt,
Naer u ô Heere
Wil ick my keeren,
En met u worden een,
O Godt besit myn hert' alleen.
2.
De naeld' van 't Zee-compas,
En rust oyt op haer as,
't En zy dat sy recht op haer Noordt-sterr' siet;
Soo woelt myn hert' tot dat het u gheniet:
Ghy zyt al mynen lust,
Myn Noordt-sterr', mynen center en myn rust;
G'hebt my gheschapen
Om vreught te rapen
In u, en anders gheen,
O Godt versayt myn hert' alleen.
3.
De Schepsels die men siet
Die ghy eens schiept van niet
En soeck ick niet, want s'en versayen niet,
Ten zy dat ick den Schepper self gheniet;
'k Schep blyschap in den Heer,
'k en schep gheen blyschap uyt de Schepsels meer,
Godt moet my paeyen,
Myn hert versaeyen.
D'aerd' is voor my te kleen,
O Godt vervult myn hert' alleen.
4.
Al d'overvloedigheydt
| |
[pagina 139]
| |
Die ghy self niet en zyt,
En is maer acremoed' voor myn ghemoedt;
Gheen goedt en maeckt my ryck als 't hooghste Goedt.
Ghy Heer zyt mynen Al,
Om wie ick 't al verlaet in 't aertsche dal:
's Wereldts ghenuchten
En zyn maer suchten,
Haer blydtschap is gheween;
O Godt verblyt myn hert' alleen.
|
|