Den lieffelycken paradys-vogel

Adieu des wereldts.

Stemme: Aensiet hoe Jesus schreyt.

WAerom stryt Aerd' en Stof

Om ydel eer en lof

Die met den windt gaet vliegen?

Waerom betrouwen wy

Op 's wereldts hoveerdy

Die ons eens sal bedriegen?

Des wereldts eer en lof

Syn Letters in het Stof,

Oft in het Ys gheschreven,

Die sich op 't Ys betrouwt

En daer syn Huys op bouwt

Die sal sich haest begheven.

Wat is den aertschen sch[...]
Als een broos aerden vat

[p. 33]

 

Dat licht gheraeckt tot scherven,

 

Wat baet den overvloedt,

 

Wat goedt doet ons het goedt

 

Als wy-lie qualyck sterven.

Den wysen Salomon,

Den schoonen Absolon,

Zyn van de doodt verbeten,

Hoe menigh' Prins, en Vorst,

Hoe menigh' Edel' Borst

Is van de Wormen gheten.

De Doodt en siet noyt niet

Oft ghy haer soet besiet,

Sy sal u eens vermooren,

Spreckt als een Advocaet

't En is maer Kinder-praet,

De Doodt en heeft gheen ooren.

Al zyn uw' schatten groot
g' En sult gheensins de Doodt
Met Ghelt, oft Goet om-koopen,

Loopt als een Hert soo snel

g'En sult al-even-wel

Haer pylen niet ont-loopen.

Den Rycken Vreck die hier

Gheleeft heeft in playsier

Light nu in d'Hel begraven,

Daer wordt hem af gheseydt,

Een druppel nattigheydt,

Om synen dorst te laven.

O Mensch! ô Wormen-aes

Waerom zyt ghy soo dwaes?

Waerom wordt ghy verheven?

Verlaet uw' hoverdy,

Die niet en weet oft ghy

Tot morghen toe sult leven.

Hoe broos is onse jeught?
Hoe kort is 's Werelts vreught?

[p. 34]

 

Hoe kort is 's Menschen leven?

 

Op eenen ooghen-blick

 

Kan hy den lesten snick

 

Van synen adem gheven.

Peyst dan eens op 't torment

Dat nimmermeer en ent,

Plant dat in uw' memori',

Peyst wat dat is te zyn,

Oft eeuwigh in de pyn,

Oft eeuwigh in de Glori'.