Den lieffelycken paradys-vogel

(1674)–Daniel Bellemans– rechtenstatus


De Liefde van den soeten Heer'’ Behaeght altyt al-evenseer. Stemme: Des nachts als 't niemandt siet. DIt heeft de broose min Der loose wereldt in, Dat s'u terstondt verdriet Soo ghy haer langh gheniet, Het kortsten deel van 't jaer Is d'aenghename Lent, De Lent is lief en raer Om dat zy haestigh endt. 2. Thoont my een weldigh Man Die uyt een volle Kan, Ghedurigh Nectar drinckt, Die fingt, en springt dat klinckt, Soo thoon ick u een Swyn Dat met den vollen balgh Van diën soeten Wyn Ghedurigh steeckt de walgh, 3. 't Melodieus Musieck Maeckt ons melancolieck, Wanneer men diën sangh Wilt hooren daghen langh, Als 't Muysken eet' te veel, Braeckt sy de spys weer uyt, Dan smaeckt haer 't soetste Meel Als Gal en Ratte-cruyt.
[pagina 27]
4. Te groote soetigheydt En te veel vettigheydt, Veroorsaeckt bitter Gal, Het soet verleet ons al, Te langhe vrolyckheydt Verdriet haest aen 't ghemoet, De vreught die ons verblydt Moet wesen kort en goet. 5. Maer Jesus soete min Verheught ons hert en sin, Uw' liefde lieven Heer Verblydt ons meer en meer, Ja hoe ick meerder smaeck Uw' lieve soetigheydt, Hoe ick my meer vermaeck Hoe ghy my meer verblydt. 6. Dit weten al-te-mael Die in des Hemels-Sael, Die in des Hemels Plyn In vreught verdroncken zyn, De Beecke van wellust Die de Stadt Godts verblydt, Baert altydt nieuwen lust En nieuwe vrolyckheydt.