|
| |
| |
| |
Jesus den Godt der Liefde, klopt voor de deur van 't hert'.
Stemme: Cloris est bell', mais Philis est plus douce.
(oft) Godt hongh aen 't Kruys.
DEn nacht komt aen, den vaeck noodt ons tot slapen,
Myn liefde waeckt, s'en wilt gheen rust gaen rapen;
Eer sy die vindt’ In 't hert van die sy mindt,
Myn Tortel-duyf, myn Suster, myn Vrindinne,
Myn lieve Bruydt’ Siet togh eens uyt;
'k Staen voor uw deur, laet uwen Bruygom binnen,
'k Staen naeckt en wacht voor uwe deur,
Doet open ziel en komt een weynigh veur.
2.
Dat ghy maer eens hadt door een spleet ghekeken,
Ghy hadt myn hair met druppelen sien leken,
Den dauw die vloeyt’ Die heeft myn hooft besproeyt
Maer al doet my den nacht van druppels vloeyen,
| |
| |
Nochtans den vloet’ Is meer van 't goet,
Daer ick soo milt uw' ziel med' kom' besproeyen,
Doet open dan, en laet my in,
De liefde biedt en weest niet stuer van sin.
3.
O ziel soo haest als g'hoort de Velen quelen,
Als m'een Albade voor u deur komt spelen,
Hoordy terstondt’ Met open oogh en mondt,
Ghy komt stracks uyt u Ledikant ghekropen,
Op diën sangh’ Op dat gheklangh
Doet ghy terstondt u deur en venster open,
Maer ghy zyt al te traegh en trots,
Dat g'op soud' staen als g'hoort de liefde Godts.
4.
De rust nochtans daer ghy zyt in gheleghen,
Hebt ghy door mynen arebeydt verkreghen,
Myn Kribb' en Kruys’ Brocht u die rust in huys,
Voor my en was gheen plaets in d'Herreberghe,
Ick lagh in Hoy’ Ick sliep in Stroy,
'k Stirf naeckt aen 't Kruys op den Calvari'-berghs,
| |
| |
'k En hebb' niet daer myn hooft op rust,
Daer ghy soo sachtjens rust naer uwen lust.
5.
De Tortel-duyf weet haren nest te vinden
Daer sy haer Jonghskens in wat Hoy gaet winden,
Het Musken heeft’ Een nestjen daer 't in leeft,
Het Aerd'ryck gheeft syn hollen aen de Vossen,
En ghy myn Bruydt’ Sluyt ghy my uyt,
Hebt ghy gheen plaets' voor die u komt verlossen?
'k En kom hier met gheen Blixem-vier,
'k Brengh u de Saligheydt en 't leven hier.
6.
O ziel dat ick wou in Palleysen woonen,
Dat ick wou sitten op ivoore Throonen,
'k Sou daer haest zyn’ Want heel de aerd' is myn,
Maer dat ô ziel en zyn gheensins myn wenschen,
Myn vreught, myn rust’ En myn wellust,
Is wesen by de Kinderen des menschen,
'k Vraegh u kleyn hert 'k en vraegh niet meer,
En sluyt ghy dat voor sulcken grooten Heer?
| |
| |
7.
En weet ghy niet hoe groot dat is myn Wapen?
Ick ben den Heer die 't alles hebb' gheschapen,
Het Blixem-vier’ Is onder myn bestier,
Nochtans ick wordt tot goetheydt meer ghedreven,
Myn soete min’ Die leeft daer in,
Dat ick den dooden sondaer doen her-leven,
Myn gramschap is terstont ghedaen
Als hy my op-draeght eenen droeven traen.
8
Ghy moest ô ziel van selfs naer my verlanghen,
Met open hert en armen my ontfanghen,
O myn Vrindin’ Laet ghy my noch niet in
'k Gaen met den Boom van 't Kruys u deur in loopen,
Ick breeck in huys’ Met 't heyligh Kruys,
'k Wil met myn Bloet u weder-liefde koopen.
Myn Kruys en kruyst myn ziel soo niet
Als ghy ô ziel die my gheen liefd' en biet.
9.
O silv're Maen, hout staen u snelle Peerden,
Ghetuyght dat sy my niet en wilt aen-veerden,
| |
| |
Ghetuyght dat sy’ Ondanckbaer is aen my,
O Maen ghy hebt d'heel Wereldt nu door-wandelt,
Hebt ghy ghesien’ By al die Liên
Een hert, dat herter met myn goetheydt handelt?
Ick plant myn Kruys hier voor u huys,
Op dat ghy morghen siet wie ghy verstiet.
|
|
Auteursrechtvrij