Den lieffelycken paradys-vogel
(1674)–Daniel Bellemans– Auteursrechtvrij
[pagina 8]
| |
Ghelyck de Son brenght voorts syn gulde stralen,
Met sulcken eer’ Baert sy den Heer,
Die om ons Saligheydt komt neder-dalen,
Sy wordt bly Moeder en blyft Maeght,
O suyver Maeght hoe hebdy Godt behaeght.
2.
Ghy baert een Kindt uyt duysent uyt-verkoren,
Noyt schoonder Mensch en is van Vrouw gheboren,
Noyt soeter Kindt’ Heeft Moeders hert bemindt
O liefste Kindt, ô lieffelycke Moeder,
O lieve Maeght’ Die Jesum draeght,
O lieven Heer, ô lieffelycken Broeder,
Soo lieve Moeder en lief Kindt
Is 't soetste dingh dat m'op-der aerden vindt.
3.
O saligh Kindt, ô Hemelschen Messia,
Ghy siet ghy lacht soo soetjens op Maria,
Dat uw ghesicht’ Haer hert van smert verlicht.
O Schilder die de liefde wilt uyt-belden,
Dat uw Pinceel’ Op een Panneel,
| |
[pagina 9]
| |
Deês alder-minnelyckste Moeder stelde,
En haer lief Kindeken daer by
Ghy hadt de alder-soetste Schildery.
4.
Die Schildery moet in myn hert verbeldt zyn
En niet alleen op uw Panneel ghestelt zyn;
O Jesuken’ Komt in myn herteken,
Maria wildy Jesum niet quitteren,
Komt alle-bey’ En woont in my,
Komt in myn hert logeren en regneren,
Komt met uw Kindt, ey komt met hem,
Maeckt van myn hert een kleyn nieuw Bethlehem.
|
|