Het citherken van Jezus

[p. 85]

Ootmoedigheydt.

Stemme: Ave Sanctissima Virgo Mater Maria.

O Heyligh Sacrament,
O Spys van 't eeuwigh Leven,

Ons voor een Testament

In 't Avondt-mael ghegheven;

O Goddelycke Spys,

O Teer-gelt van ons reys,

Over-soet

Vleesch en Bloedt,

Hemels Manna, Levend' Broodt
Dat de Doodt selver doodt.
O Heylighen Autaer,
Waer aen te moghen dienen

De meeste eere waer,

Oock voor de Seraphienen,

Nu wordt dat groot Banquet

Arm Slaven voor-gheset;

Grooten Heer',

Wat een' eer',

Wat een' jonst', en wat een goet
Dat ghy de Menschen doet.
Hoe komt ghy grooten Godt
Uw' Majesteyt verliesen,

Als ghy dat kleyn vuyl kot

Gaet van myn Ziel' verkiesen;

Al-waer myn huys ghebouwt

Van Perels, en fyn Gout,

Het en waer

Dan voor-waer

Noch niet weerdigh dat ghy daer

[p. 86]

 

Soudt maken den Autaer.

4.

Al kost my Salomon

 

Den Tempel over-laten

 

Die blonck ghelyck een' Son,

 

Met al die goude Platen

 

Soo ryckelyck ghebouwt,

 

Verciert met Ceder-hout,

 

Dat fray Werck,

 

Die schoon' Kerck,

 

Waer-voor u ô Heer' van Al,

 

Maer eenen vuylen Stal.

5.

Den Hondersten-man sprack,

 

'k En ben niet weerdt ô Heere

 

Dat ghy komt in myn Dack,

 

Dat is te grooten eere;

 

Als Petrus 't Schipken sagh

 

Dat 't vol van Visschen lagh,

 

Heer' seyd' hy

 

Gaet van my,

 

Want ick eenen Sondaer ben,

 

En myne schuldt beken.

6.

De Cherubienen gaen

 

Hunn' Vleughelen uyt-recken

 

Die voor uw aenschyn staen,

 

Om hun ghesicht te decken,

 

Dat schoon, dat kostelyck,

 

Dat Hemels Koningh-ryck,

 

Noch de eerdt

 

En is weerdt

 

Dat sy draghen soud' den Heer',

 

Dat waer te grooten eer'.

7.

Heer', wat is dan den Mensch?

 

Wat kan u daer behaghen

 

Dat g'hem verr' boven wensch

 

Uw Lichaem gaet op-draghen?

 

Wat komt u in den sin

[p. 87]

 

Als enckel Liefd' en min,

 

Als ghy voedt

 

Met uw Bloedt,

 

En vervult met alle goedt

 

Het menschelyck ghemoedt?

VVie is als onsen Godt magh ick met David singhen,
Die in het Hooghste woont, daer d'Enghels hem omringhen,

En kent sigh niet te goedt syn' ooghen neêr te slaen

Op ons die VVormen zyn, en naer de VVormen gaen:

Hy nemt ons op uyt stof niet weerdigh om te tellen,
Hy gaet ons in syn Hof by syne Princen stellen;

Ia hy stelt ons voor hun, en gheeft ons 't Hemels Broodt,

Daer hy de Enghelen noyt toe en heeft ghenoodt.