Het citherken van Jezus

[p. 52]

Gheloof.

Stemme: Vive Joseph & Marie. (oft) La Tymbale.

THomas eenen van de twelve,

En was daer niet diën keer,

Als-wanneêr de ander' elve

Saghen den verresen Heer;

Maer als Thomas quam naer desen

Hebben d'ander hem geseydt,

Dat den Heere was verresen,

Die doodt was in 't Graf geleyt.

Als d'Apostels dit verkonden,

En gheloofden Thomas niet,

Thomas en kost niet door-gronden

Hoe dat dit soud' zyn geschiet;

'k En sal 't niet ghelooven, seyde

Thomas, eer ick steeck myn' hant

In syn' Wonden ende Zyde,

Want 't bot tegen myn verstant.

Naer acht daghen quam den Heere

(Soo het Evangeli' seydt)

Syn Apostels weêr ver-eeren

Met syn' teghenwoordigheyt,

En hy sprack met volle monden

Thoma waer-om twyffelt ghy,

Steeckt uw' vinghers in myn' Wonden,

Brengt uw' hant nu in myn Zy.

Wilt niet ongheloovigh wesen,

Maer ghelooft nu vastelyck,

[p. 53]

 

Dat ick ben uyt 't Graf verresen,

 

En nu ben onsterffelyck,

 

Toen is Thomas Wond' genesen,

 

En hy sprack met alle eer,

 

Ghy zyt warelyck verresen

 

Mynen Godt en mynen Heer.

5.

Ongheloovighe Thomisten,

 

Ketters vol hertneckigheydt,

 

Lutheranen, Calvinisten,

 

Die noch ongheloovigh zyt;

 

Komt naer Brussel siet de Wonden

 

Van het Heyligh Sacrament,

 

Jesus die wordt daer ghevonden,

 

Jesus die is daer present.

6.

Steeckt uw' vinghers in de Wonden,

 

Die noch bloedigh zyn en root,

 

En beleydt met volle monden,

 

Godt is onder schyn van Broot;

 

Buyght met Thomas uwe kniën:

 

Ende seght met alle eer,

 

Om Godt lof en eer te biën;

 

Ghy zyt mynen Godt en Heer.

Die Thomam hebt ghevolght in ongheloovigheydt,
Volght Thomam nu oock naer, als hy 't Gheloof beleydt.