Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle–
Auteursrechtvrij
[pagina 410]
| |
Honderd-zes-en-veertigste PSALM; voor Instrumenten. | |
[pagina 411]
| |
Psalm CXLVI.1.
Loof, myn' ziel! en prys den Heere:
'k Zal hem al myn léven lang
Pryzen, en, myn' God ter eere,
Zingen lieflyk Psalmgezang.
Steun op vorst noch mensen kind,
Daar men nimmer heil by vind:
2.
Want zyn geest gaat uit, ter aarde;
Dan vervliegt ook zyn beraad:
Zaalig, hy die 't hoogst van waarde,
Jakobs God, steets heeft te baat!
Wiens verwagting immermeer
Is op zynen God en Heer!
3.
Die den hémel, de aarde en stroomen
Schiep, de zeen en wat daar is;
Die, altoos getrouw, den vroomen
Recht doet in hunn' kommernis,
Hongerigen geeft de kost,
En gevangenen verlost.
4.
God is 't, die der blinden oogen
Opent, die weêr recht doet staan
Hen die krom zyn en geboogen;
Die, den vroomen toegedaan,
| |
[pagina 412]
| |
Vreemden zelf bewaart in 't land,
Wees en weeduw houd in stand:
5.
Maar hy zal ten gronde omkeeren
Allen weg van 't booze rot,
En in eeuwigheid regeeren:
Hy, o Sion! is uw God
Van geslachten, immermeer,
Tot geslachten; loof den Heel.
|
|
