Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle–
Auteursrechtvrij
[pagina 143]
| |
Twee-en-vyfrigste Psalm; voor Instrumenten. | |
[pagina 144]
| |
Psalm LII.1.
Geweldiger! wat roemt ge in 't kwaade?
Daar tog den gantsen dag
Geen eind' zal zyn aan Gods genade.
Uw' tong, als 't scherpste slach
Van vliemen, werkt bedrog en leed,
Uit schaêdoens-lust gesmeed.
2.
Gy mint het kwaade meer dan 't goede,
De leugen meer dan 't recht;
Gy lieft de schendtaal, felle woede,
Een' tong die valsheid zegt.
Maar weet dat God u eens vooral
Afbreeken, wegdoen zal.
3.
Hy zal u eens ter tente uit rukken,
Uit 's lévens land doen vliên,
Uitwort'len om uw' booze stukken;
De vroowen zullen 't zien
En vreezen, voerende altemaal,
Met lachchen, deeze taal:
4.
Ziedaar den man die God niet stelde
Tot zyne sterkte, maar
Vertrouwde op vellheid, magt van gelde,
Geschraapt vanwaar 't ook waar'.
Doch ik zal, in Gods huis gegaan,
Als groene olyven staan.
| |
[pagina 145]
| |
5.
'k Vertrouw op mynen God hier boven,
Op zyn' genade altyd.
o Heere! ik zal u eeuwig looven,
Wyl gy de werker zyt;
'k Zal wagten op uw' naam, die goed
Voor uw' beminden doet.
|
|
