Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle–
Auteursrechtvrij
[pagina 98]
| |
Zéven-en dertigste PSALM; voor Instrumenten. | |
[pagina 99]
| |
Psalm XXXVII.1.
Zyt om het lot der boozen nooit te onvréden;
Benyd ze niet die 't onrecht snood bestaan:
Zy zullen haast als 't gras zyn afgesneeden,
Als 't weelig groen verwelken en vergaan.
Vertrouwt op God; doet goed; woont hier beneeden,
En voed uw' ziel met trouwe in alle uw' daân.
2.
Schept lust in God, gy zult het goede smaaken
Naer uwen wens; vest in uw' weg 't gezigt
En hoop op hem, die 't wel met u zal maaken;
Hy zal uw recht als 't helder middaglicht.
Doen schynen; snoert, om Gods Wille, uve kaaken;
Verbeid Gods hulp, daar alle leed voor zwigt.
3.
Ontsteekt u niet om eenen man, wiens wégen,
Voorspoedig zyn, die snoode listen broed.
Laat af van toorn, ja wagt u 't kwaad te pleegen
Door haastigheid: want die de boosheid doet.
Zal haast vergaan; maar de aard'. zat hem ten zeegen
En erfluk zyn, die wagt op God, zyn goed.
4.
Een weinig tyds, de booze is fluks verdweenen:
Ziet op zyn' plaats, weg is ze; in teegendeel,
De vroome zal, door weeldezon bescheenen,
Verheugd zyn by het lieflyk vreê-gekweel.
De boosaard spreid zyn net voor 's vroomen beenen;
Hy knerssetand en toont zyn haat geheel.
| |
[pagina 100]
| |
5.
God lacht 'er om, wyl hy zyn' dag ziet naaken.
De boozen zyn met zwaard en boog gereed,
Om, door geweld, den armen neêr to maaken,
Te slagten die den rechten weg betreed;
Maar 't zwaard zal zelf hun eigen hert eens raaken,
Hunn' boog zal eens geknakt zyn tot, hun leed.
6.
Veel beeter is de laage staat der laagen
Dan de overvloed van 't hooge en snoode rot:
Want boosaards arm zal haast in tween geslaagen,
En vroomhert eens geholpen zyn van God.
De Heere kent de oprechten en hunn' dagen;
Hunne erfenis blyft hen ten eeuwig lot:
7.
Zy zullen, nooit beschaamd in bange tyden,
De duurte zelf verduuren, zat van brood.
De booze nu zal zynen val niet myden;
Het rot, dat God to keer gaat, zal in nood
Verdwynen, als de lamm'ren 't slagtmes lyden,
Als rook. vergaan door een' verachte dood.
8.
De booze ontleent. en zal het niet betaalen;
De oprechte Geeft uit médedoogen weêr.
't Gezeegend volk zal de aard' ten erf behaalen;
't Vervloekte valt, daaruit geroeid, ter neêr.
De vroome word van God behoed voor dwaalen;
's Heeren weg stelt hy zyn' lust en eer.
| |
[pagina 101]
| |
9.
Hy valt wel, maar is nimmer gants versmeeten,
Wyl God hem sterkt. Ik was eens onbedaagd,
Nu ben ik oud, maar zag hem nooit vergeeten,
Of dat zyn zaad aan schooibrood heeft geknaagd:
Hy houd niet op ontfermend uit te meeten,
Dies zyn geslacht, in zeegen, elk behaagt.
10.
Myd kwaad, doet goed, zoekt eeuwig vast te woonen.
God mint het recht, en zal de vroomen niet
Verlaaten, maar zyn' gunst hen eeuwig toonen;
Daar 's snoodaards zaad 't verderf voor oogen ziet.
God zal met de aard' ten eeuwig erf bekroonen
Al die, oprecht, zig steeds op hem verliet.
11.
De oprechte spreekt het recht met wyze réden:
Zyn hert is met Gods wet als overstort;
Nooit zal by gaan met slibberende schreeden:
De booze loert om hem zyn' dagen kort
Te maaken, doch God red hem van dien wreeden,
Ja doemt hem niet, als by geoordeeld word.
12.
Wagt op den Heere, en houd zyn' weg; Gods zeegen
Zal zyn dat de aarde aan u ten erfdeel koom';
Gy zult ook zien dat snoodaard daarenteegen
Word uitgeroeid: ik zag 'er een', den toom
Ontsprongen, die, tot alle kwaad genégen,
Zig uitbreidde als een groene inlandse boom.
| |
[pagina 102]
| |
13.
Een wyl daarnaa, hy was 'er niet te, vinden;
Ik zogt hem wel, doch heb 't vergeefs gedaan.
Let nu met ernstrop rechte deugdgezinden,
Die zullen tot den einde in vréde gaan;
Maar God zal 't rot der boozen haast verslinden,
Hunne ondergang en einde komen aan.
14.
Doch is het heil der vroomen van den Heere,
Hunn' kragt en, sterkte in zeer benaauwden stryd;
God zal ze, opdat het, onheil van hen keere,
Beschermen, tot ze gantslyk zyn bevryd;
Hy zal ze, dat hen nooit de boosheid deere,
Op hunne hoop behouden, te allertyd.
|
|
