Winterloof. Late gedichten 1884-1887

[p. 49]

Aan een mistroostige.

Met uw vreugde, werd uw kracht

Ingeboet;

Ach, daar zit gij, zonder macht,

Zonder moed,

Tot een troost, zoo goed als groot,

U verkwikt,

En geen leed meer krenkt, geen nood

Meer verschrikt.

Ga dan tot den Trooster uit,

Die u wacht,

Die zijn armen u ontsluit!

Zie hij lacht,

Lacht u tegen, peilt uw smart,

Uw verdriet;

Stort u aan zijn godlijk hart;

Wanhoop niet.

1885.