Winterloof. Late gedichten 1884-1887

[p. 40]

De liefde blijft het beeld bewaren.

De liefde blijft het beeld bewaren

Zóó als zij 't liefgekregen heeft.

Het moog veroudren met de jaren:

Voor haar het jonge in 't oude leeft.

Die 't jong om 't oud gelaat vergat,
Heeft nooit dat jonge liefgehad.

Hij heeft bewonderd, heeft geprezen,

Gevleid, geliefkoosd en gespeeld;

't Veroovren van zoo lief een wezen

Heeft zijn hoogmoedig hart gestreeld;

Voor liefde nam hij d' oogenlust -
Een stroovuur, dat zichzelven bluscht.

Neen, lief! Te zamen oud geworden

En altijd dierbaar aan elkaar,

Schoon leliën en rozen dorden,

De tijd zijn zilver strooit in 't haar

Voor mij verandring noch gemis!
'k Zie al wat was in al wat is.

1885.