Het dagboek van de student Nicolaas Beets, 1833-1836

Haarlem, zondag 17 mei 1835

Haarlem 17 Mei.

Eenzame avondwandeling in den Hout.

Op een avondwandeling móet men alleen zijn. Het insluimeren van al wat u in de schepping omringt, de geheimzinnige twijfeling tusschen licht en donker doet alle gezelschap schuwen. 't Hart wil met zijn peinzen en gevoelen alleen gelaten worden. Nooit heeft de Hout dieper indruk op mij gemaakt. Ik had het jeugdig groen niet zien worden, en nu alles in het volle blad, dichte lommer. Heerlijke lente! Hoe schoon is in alles de jeugd!, ook in de plantenwereld. Ontelbare nachtegalen. Overvloed van voorjaarsbloemen. Viooltjes, Veronica's,⁶⁴¹ Vicia's⁶⁴² ..... Balsem in de athmospheer. Het ondergaand zonnelicht spelende met de schaduwen der trillende bladeren. Ik ben geheel opgetogenheid, bidden, danken, mijmeren, poëzie, liefde. Telkenmale roep ik uit: Groote God! Uw schepping is schooner dan ik waardig ben.

641 Veronica: ereprijs.

642 Vicia: wikke.