Nog eens najaarsbladen. Gemengde gedichten, 1880-1884

[p. 40]

De mannen van Homerus.

De mannen van Homerus storten tranen;

Op zijn Olymp klinkt soms een gul gelach.

Wij die ons helden, die ons goden wanen,

Wij brengen onze grootheid aan den dag,

Door ons van lachen en geween te spanen; -

Hoe later mensch, hoe min men mensch zijn mag.