Nog eens najaarsbladen. Gemengde gedichten, 1880-1884

[p. 36]

Geen nood.

De God, door wien wij leven,

Op wien wij ons verlaten,

Zal ons niet overgeven

Aan menschen die ons haten;

Hij zal ons niet doen bukken

Voor zorgen, die ons drukken,

Voor rampen, die ons dreigen;

Daar zijn geen ongelukken

Voor hen, tot wie in gunst zich godlijke oogen neigen.

Daar 's troost bij iedre smarte

Daar 's kracht tot alle lijden,

Zoolang 't geloovig harte

In God zich kan verblijden.

Maar alles is verloren

En alles gaat bezwaren,

Waar 't hart zijn God laat varen.

't Geluk is slechts beschoren

Aan hen, wier oog op God, als op hun God blijft staren.

1881.