Madelieven

[p. 166]

Opwekking.

Houd vast, houd vast, met oog en hart,

De poëzie van 't leven!

Ze is overal; ze is altijd daar, -
't Gemoed zij rein, het oog zij klaar,
Zoo ziet, geniet, verbiedt gij haar

U ongemerkt te ontzweven.

Van hier, van hier 't vroeg stokoud ras,

Met doffe en vaakrige oogen,

Voor God, Natuur, en Leven koel,
Aan geestdrift vreemd en zielsgevoel,
Tot dom'len in een luien-stoel

Geboren en getogen.

Miskennen eerst, misvormen dan;

Ontleden, en verwerpen;

Hooghartig twijflen, laffe spot:
Zie daar hun wijsheid, eer, en lot!
En voorts wat dierlijk zingenot,

Daar zij hun geest op scherpen.

[p. 167]

 

Neen! kloppe in ons nog als voorheen,

 

Schoon onze jaren vlieden,

 

Een hart vol leven, lust en vreugd

 

In al wat schoonheid is en deugd;

 

In de oude borst een jonger jeugd

 

Dan bij die jeugdige oude lieden.

1868.