Madelieven

[p. 130]

Korenbloem.

Gods liefde, die wij dankbaar roemen

Bij 't heilzaam koren dat ons voedt,

Gods liefde schenkt ons ook de bloemen;

Bij haar is weelde en overvloed.

Zoo ons de heerlijkheid des Heeren

In 't goud des akkers tegengloeit:

Hij wil dat we ook de bloem waardeeren,

Die kleurig aan zijn zoomen bloeit.

De knopjes gluren uit de bladeren,

En zien ons met een glimlach aan;

En zoo wij ons een tuiltje gaderen,

Daaraan is niet met al misdaan.

[p. 131]

 

Slechts hij bedroeft den Allerhoogsten,

 

Die, daar hij 't minst vóór 't meeste kiest,

 

Den tijd van zaaien en van oogsten

 

Bij lieve bloemetjes verliest.

 

 

 

Bewaar ons, God! voor ijdelheden,

 

En hecht ons hart aan onzen schat;

 

Maar ook voor bloemen te vertreden,

 

Die Gij doet bloeien op ons pad!