Madelieven

[p. 69]

Ongewone gunstbewijzen doen Gods goedheid dubbel prijzen.

Als van twee gepaarde schelpen

De eene breekt of wel verliest,

Nog zal God u kunnen helpen,

Mits gij niet voorbarig kiest,

Aan een die met effen randen

Nog eens juist op de andre past

En, gezegend door zijn handen,

Lieflijk met haar samenwast.

Blijft gij dit onmooglijk keuren

Bij de schelpen onzer zeên,

Echter laat het God gebeuren

Bij die andre, die ik meen.

Is dan niet dat tweede trouwen

Voller bron van rijk genot,

Naar men 't meerder moet beschouwen

Als een wonderwerk van God?

Werd zijn goedheid nooit vergeten

Bij 't genot der eerste min:

Hem dit Wonder dank te weten

Heeft iets wonderzaligs in.