Korenbloemen

[p. 124]

Liedtjen.

Als ik een woord van wijsheid wist,

Ik zou het gaarne spreken,

Om vroom bedrog en achterlist

Den buigbren nek te breken.

Bezat ik kracht van scherts en luim,

Die zette' ik graag op renten,

Voor die ons altijd schuim voor kruim

En schijn voor wezen venten.

Zoo my een tuchtroê waar bedeeld,

Zy zou de schouders streelen

Van 't nietig volk dat altijd speelt,

En kibbelt by zijn spelen.

[p. 125]

 

Had ik den toon van d'echten troost

 

Straks werd die aangeboden

 

Aan wie vergeefsche zuchten loost,

 

En roept tot valsche goden.

 

 

 

Maar wist mijn keel een lofgezang

 

Behoorlijk aan te stemmen,

 

Ik nam een kaars en zocht zoo lang,

 

Tot ik aan 't hart mocht klemmen

 

 

 

Een man die aan beginsels trouw

 

En zonder blaam of vreezen,

 

De opgaande zon niet eeren zou,

 

Noch heden noch nadezen.