Korenbloemen

[p. 62]

Nachtegaal.

Zijt my gegroet,

Met blij gemoed,

Maar niet met luide zangen!

Mijn opgewekte zangdrift zwijgt

Bescheiden stil, waar de uwe stijgt,

Waaraan mijn gantsche ziel blijft hangen.

Ik ken er veel,

Wier schel gekweel

In uwen roem wil deelen;

Maar eensklaps zwijgt gy tot hun straf,

En wacht den stillen avond af,

Om 't Eenig lied in eenzaamheid te kweelen.