Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

[p. 243]

Britanje verhard.

‘Gij hoort de roede niet, noch dien die haar bestelde,’¹⁾

Noch voelt wien gij bestrijdt!

't Is God, de hooge God, met wien ge in oorlog zijt,

Die van uw ondergang 't onmisbaar vonnis velde.

Een die ter kwader uur zijn volk en manschap telde,

Werd tot de keus geprest: Pest, Hongersnood of Zwaard:²⁾

U, dat driedubble straf driedubbel kwaad vergelde,

Wordt van de drie niet een gespaard.

Het vuurroer³⁾ dunt bij duizendtallen

Uw dappren tot een krijg, die eerloos is, geprest;

Het prachtig keizerland, u dierbaar boven allen,⁴⁾

Ontvolkt de honger en de pest;

't Ontzag uws naams en faams is als een droom vervaren;

Voor afgunst, afschuw met verbolgenheid en smaad;

Nog praalt ge en zingt uw lied van ‘heerschen op de baren’,⁵⁾

En tart het Godsgericht en aller volken haat.

Maart 1900.

1) Micha VI. 9

2) 2 Sam. XXIV. 13.

3) De nimmer falende Mauser der Z. Afr. Republieken.

4) Engelsch Indië.

5) Thomson's ‘Rule Britannia, rule the waves.’