Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

‘Opdat mijn huis vol worde.’

Voor korte vreugde een lange smart,

Waar 't bloedend hart

Zich onverwacht een lievling voelde ontscheuren,

Een jong, een schoon, een dierbaar kind,

Te meer bemind

Door 't missen en betreuren.

En ach! hoe zeldzaam 't huisgezin,

Waar de oudermin

Geen zielslief kroost beweent, haar al te vroeg ontnomen!

Van waar zoo algemeen een kruis?

God vult Zijn huis

Met kleinen, voor de grooten die niet komen.

Maart 1899.