Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

[p. 185]

Oud en jong.

Laat toch die dorre blaadren los,

Schoone eikeboomen!

Een jeugdig groen, een nieuwe dos

Zal eerlang komen.

Ja, wat niet siert, kan nog met nut

Zijn dagen rekken,

En 't oude mooglijk tot een schut

Van 't jonge strekken;

Maar werd dit sterk en sterk genoeg,

't Zal niet vertoeven

Met weg te stooten 't geen 't verdroeg,

Maar nooit gevoelt heeft te behoeven.