Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Kindermin.

Vroeg en veel, en altijd nog

- Zou het ooit vermindren? -

Minde ik jonge kindren;

Zieltjes zuiver van bedrog;

Oogjes, die niet jokken;

't Voorhoofdje onbetrokken;

't Hartje zonder arg of list,

Zonder zorg of vreezen;

't Lief en lachend wezen;

't Mondje, tot een kus gespitst,

Vriendlijk aangeboden;

En geen kunst van nooden.

Die reeds drie geslachten heeft

Om zich heen zien spelen,

Zal het niet vervelen,

Als hij 't vierde nog beleeft

Treedt hij, eer het opkomt, af;

Laat het spelen op zijn graf.