Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Vijftien jaar.

Als levend goud, als zonneglansen, stroomen

Uw lokken langs uw hals en schoudren af;

O, Haast u niet haar golving in te toomen!

Geen kunst verfraait wat u de hemel gaf,

En 't schoon is bij eenvoudigheid volkomen.

Al vindt ge u groot: voel dat gij jong zijn meugt!

Blijf ons nog lang 't aantreklijk beeld bewaren,

Der vroegste, der nog kinderlijke jeugd;

Geniet, waardeer, verleng de korte jaren,

Wier zoetheid langst en onbeneveldst heugt!

Het Juffer-zijn met opgestoken haren

Komt vroeg genoeg en rooft u menig vreugd.