Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

In september 1890.

Aan elken band ontzwollen stroomen,

Vernietigde oogsten, stedebrand,

Hier, schudding onder de aard vernomen,

Daar, noodkreet van 't geteisterd land,

Verwoesting door verwoede orkanen,

Verplettring onder stortend steen,

Zijn teeknen, die tot ernst vermanen

Voor volken, die zich veilig wanen,

Waar 't al van wedstrijd droomt, en sport, en feestlijkheên....
Poksmet, met chólera in wedstrijd, stapelt lijken,
In Spanje, op lijken!.... ‘Spanje is veer!’
Het Rijndal ligt verdronken in een meer!....

‘Ginds zijn de bergen! Hier, de dijken.’

Dank God, die u bewaart, en raak niet aan Zijn eer.